Wat is de relatie tussen een beeld van Henk Visch en kleding?

Een afbeelding van het beeld The Artist’s Model van Henk Visch staat al jaren op mijn bureau. Elke keer als ik achter de pc zit, zie ik hem. Ik vind ‘m prachtig: de verstilling, de kleur, de eenvoud.

Masterclass Identity van Carla Mathis
Toen ik voor de masterclass Identity van Carla Mathis (op 12 april 2013) afbeeldingen moest meenemen van kunst, natuur, architectuur, wist ik meteen: deze gaat ook mee. Naast een foto van een verweerd beeld van een godin, een grappige foto van een man/vrouw tussen heel veel koffiebekertjes en het boek van kunstenaar Karin Arink.

Wat is eigenlijk de relatie tussen zulke afbeeldingen, identiteit en kleding? Kon ik niet beter foto’s meenemen van kleding die ik mooi vind? Want dat zou ik jou vragen, wanneer je voor een kledingconsult bij mij zou komen…

Open vragen en open luisteren
Het fascinerende is dat ‘algemene’ afbeeldingen heel veel over jou zeggen. We hebben het zelf mogen ervaren. Na een korte demonstratie van Carla Mathis met een vrijwilliger, werden wij uitgenodigd elkaar te bevragen naar aanleiding van onze foto’s. Wat sprak ons aan? Wat vonden wij er nu zo mooi aan? Het idee is open te  luisteren, dus zonder oordeel en verwachting, en ook open vragen te stellen. Dat is zeer uitnodigend voor de ‘bevraagde’.

Spanning in de belijning
Het was prachtig te zien en te horen wat mijn collega bijvoorbeeld zo aansprak in een gebogen houten ‘boekenstandaard’. Vooral toen zij met haar handen beschreef hoe zij aan het boetseren was, en vertelde over de spanning die een beeld voor haar moet hebben, zag ik de relatie met het gebogen hout. Het gaat bij haar om eenvoud, vakmanschap en spanning in de belijning. Wanneer zij deze kwaliteiten in haar kleding laat terugkomen, komt zij nog beter tot haar recht. Een vertaling is bijvoorbeeld niet te veel frutsels, goede kwaliteit stoffen, en een spannende belijning. Het was echt een eye opener voor haar.

In evenwicht
Mijzelf werd het door haar vragen nog duidelijker wat me zo boeit in het beeld: de stilte en de eenvoud, het naar binnen gekeerd zijn en de vrouwelijkheid. En ook de gekte, want het is wel een beetje raar beeld: geen armen, één sensueel been, een klein beentje eronder en toch in evenwicht. Dat spreekt me ook aan: het evenwicht.

Doen door niet te doen
Dat het beeld geen handen en armen heeft, herinnert mij aan mijn streven ‘te doen door niet te doen’. Dat klinkt misschien wat cryptisch, maar ik bedoel dat het goed is om mee te gaan in de stroom van het leven en de stroom van het gesprek. Me wel goed voorbereiden op een afspraak, en dan het los te laten en laten ontstaan wat er wil ontstaan. Dat is soms een hele klus voor een doener en organisator als ik…

Sprekende kleuren
De kleuren spreken me eveneens aan. Ik hou van het groenblauw van de benen en het voorhoofd, en het mooie blauw van het lijf. In mijn kast hangt veel petrol (groen-blauw).

De vertaling naar kleding
In de foto hiernaast zie je hoe ik eenvoud, stilte, vrouwelijkheid, gekte en evenwicht vertaal naar mijn kleding. De donkerblauwe kleur en de simpele belijning van de jurk staan voor eenvoud, het gebloemde jasje en de ronde vorm van het tasje geven de vrouwelijkheid weer, de rode petticoat (die zie je hier niet, maar hij is er wel), de schoenen en de halsbelijning van de jurk zijn apart  (de gekte). Ik creëer evenwicht door de kleur van de petticoat terug te laten komen in mijn oorbellen en het tasje, en de kleur van de jurk in het jasje.
De foto is van Evelyne Diederikx. 


Waar hou jij van?

Welke afbeeldingen vind jij mooi? Houd je van natuur of meer van architectuur of van interieur? Beschrijf wat je er zo mooi aan vindt. Schrijf dit op in steekwoorden, en kijk dan eens of je deze woorden ook in je kleding ziet. Je zult verrast zijn door de overeenkomsten…