Nu zouden we in de trein zitten. Nu zouden we in Roemenië zijn. Nu zouden we terug zijn, oh nee, nog niet, we zouden laat thuiskomen.

Dat zeiden man en ik tegen elkaar de afgelopen weken. We zouden dit en we zouden dat, en we deden het niet. Want ik werd ziek. Griep en bronchitis. Dacht ik eerst nog dat het met een paar dagen bekeken zou zijn (zoals meestal), deze keer duurde het veel langer, weken zelfs.

Niet op reis
In de eerste dagen was er vooral onrust, zweten en woelen, echt ziek zijn. Malende gedachten, als ik maar op tijd beter ben. Daarna kwam er rust: tsja, hier kan ik niets aan doen, alleen maar rusten en goed naar mijn lichaam luisteren. Wat wil het, waar heeft het behoefte aan? Geleidelijk kwam het besef: nee, het gaat niet lukken. Ik ga niet op reis. Het was zelfs een heel fysieke reactie: nee, ik moet daar (Roemenië) niet zijn.

Man stuurde me naar de huisarts, toen ik begon te hoesten. Zij constateerde bronchitis, schreef een antibioticakuur voor, en vond dat ik wel op reis kon. Eerst nog rustig aan doen. Toen ik vertelde dat we een pelgrimstocht zouden doen langs Roemeense kloosters, 3 tot 6 uur wandelen per dag, zei ze, dat dat te zwaar zou zijn. En ze schreef een brief voor de verzekering. Wij annuleerden de reis.

Innerlijk stem is duidelijk: nee
Voor mij was het daarvóór al duidelijk, de innerlijke stem was heel duidelijk. Toen de reisorganisator schreef dat ik in Roemenië rustig aan kon doen, eventueel met het bagagebusje mee kon en in de kloosters kon verblijven, voelde ik heel sterk een NEE.

Niet lopen over de akkers
Geen pelgrimstocht langs Roemeense kloosters, maar een pelgrimstocht thuis. Dat klinkt raar, want ik wandelde de eerste weken beslist niet. Dat doet een pelgrim wel. Het woord pelgrim is afgeleid van het Latijnse peregrinus, en betekent iemand die over de akkers loopt. Een landloper, zou je kunnen zeggen. Nu bedoelen we er iemand mee die onderweg is naar een specifiek doel. De bekendste pelgrimstocht is wel die naar Santiago de Compostella, maar er zijn vele andere.

Wel loslaten wat vertrouwd is
Pelgrimeren betekent ook loslaten wat vertrouwd is. In de religieuze betekenis van het woord heeft het betrekking op loslaten van het beeld dat we van God hebben. Afstand doen van wat vertrouwd is. In die betekenis heb ik de afgelopen weken beslist wel een pelgrimstocht gelopen.

Afstand doen van het idee dat ik snel zou herstellen, dat ik snel weer fit zou zijn. Niet alleen heb ik de reis geannuleerd, ik moest ook afspraken afzeggen, voor een kleuranalyse, voor een filmavondje. Afstand doen van mijn zelfbeeld, van ideeën over mezelf, als een stoer iemand die doorzet.

Niet op wilskracht
Ik leerde naar mijn lijf luisteren, ik leerde (nog meer) naar mijn innerlijke stem van wijsheid luisteren. Ik leerde bij de dag leven: wat kan vandaag wel, wat niet. Herkende wanneer ik luisterde, en wanneer ik iets deed op wilskracht.

Wel de innerlijke stem volgen
En nu? ‘Ik ben nog niet op mijn oude niveau,’ zei ik tegen een vriendin. ‘Dat kom je ook niet,’ antwoordde ze. ‘Je komt op een nieuw niveau.’ Ja, klopt, ik kom op een nieuw niveau. Ik zoek mijn weg naar een andere manier van leven, trager, luisterend naar mijn lichaam, naar mijn gevoel. Niet te snel reageren, niet te snel denken dat ik iets ‘wel even doe’… Stil zitten, in de natuur zijn, voelen welke impuls uit mezelf komt, en welke uit ‘moeten’ of gewoonte.

Steeds beter leren herkennen welke stem die van de wijsheid is, en welke die van de organisator, de behager, de betweter, noem maar op. Herkennen welke stemmen vertrouwd zijn, de zgn. primaire ikken, en welke vragen om meer ruimte, welke ook gehoord willen worden. Een traag proces, waar ik met een kinderlijke nieuwsgierigheid naar kijk.

Leer je eigen innerlijke stemmen (her)kennen
Luisteren naar je innerlijke stemmen valt niet altijd mee. Welke moet je geloven? Het loont de moeite die stemmen beter te leren kennen. Te weten hoe en wanneer ze zijn ontstaan, hoe je de energie ervan kunt gebruiken. Zodat je leert onderscheiden wanneer je de stem van wijsheid hoort, en wanneer de stemmen je een vertrouwd pad op sturen dat je niet langer wilt bewandelen.

Een of meer sessie(s) met voice dialogue helpen je in deze ontdekkingstocht. Bel of mail me wanneer je hierin interesse hebt: info@jannytermeer.nl .

© 2017 Janny ter Meer