Over mooie kleding, de dingen die voorbijgaan…
en hoe ik inzicht krijg door een familieopstelling 

Help, de klantenstroom droogt op. Wat nu? Wat doe ik niet goed? Wat kan ik nog meer doen? Dat was mijn eerste reactie vorig jaar, toen het aantal cliënten voor imagoadvies afnam.

Doe ik iets niet goed?
Als zelfstandig professional word je bestookt met workshops, cursussen en adviezen over marketing: hoe je jezelf en je diensten kunt verkopen, hoe je veel geld kunt verdienen door een zogenoemd high end- aanbod, hoe je sociale media kunt of moet inzetten, hoe je klanten aantrekt. Oftewel, wat je allemaal kunt DOEN om mensen naar je toe te halen.

Weinig klanten betekent iets niet goed doen. Weinig klanten betekent geen betekenis. In onze maatschappij wordt je waarde te vaak afgemeten aan het geld dat je verdient, of het aantal klanten dat je hebt. Het besef dat elk mens inherent waardevol is, raakte ik kwijt. Elk mens heeft waarde, ook al doe je niets, ben je ziek, of heb je geen klanten.

Of is het tijd voor iets anders?
Dit jaar daagde het inzicht: misschien is het geen kwestie van slechte marketing, maar speelt er iets anders. Is het wellicht tijd voor iets nieuws? Is het tijd afscheid te nemen van imagocoaching, zodat er ruimte ontstaat voor iets anders?

Klopt mijn gevoel? Om dat te controleren deed ik een opstelling in mijn intervisiegroepje systemisch werk, ook wel bekend onder de naam familieopstellingen.

Wat zijn familieopstellingen?
Toen ik, tien, vijftien jaar geleden, voor het eerst een familieopstelling meemaakte, geloofde ik er niets van. Het was in een grote zaal, waar Bert Hellinger, de grondlegger van familieopstellingen, een opstelling deed op een toneel. Sommige representanten* vielen bijna van het podium af. Dat kon toch niet? Dat was toch nep?

Tot ik zelf elders aan een opstelling meedeed, en werd opgesteld als representant. Van tevoren kon ik niet bedenken wat er zou gebeuren, ik was er zelfs wat zenuwachtig onder. Tijdens de opstelling kwamen er allerlei gevoelens op, die echt niet van mij waren: ik wilde niet op die plek staan, ik voelde me verlamd. Hoe kan dit?

Hoe werkt het?
Hoe het precies ‘werkt’, is voor mij magisch. De achterliggende gedachte is dat we allemaal deel zijn van een systeem, en dat de leden ervan elkaar beïnvloeden. Dat klinkt logisch en herkenbaar. Soms is die invloed echter zo subtiel dat we het niet door hebben. Er ontstaan echter wel allerlei klachten of relaties raken verstoord zonder dat je precies weet wat er aan de hand is. Je hebt bijvoorbeeld altijd ruzie met je broer.

Alles wil gezien worden en een plek krijgen
Het eerste systeem waar we allemaal lid van zijn, is het gezin waarin we opgroeien. Door een systeem op te stellen met behulp van representanten krijg je zicht op de onderlinge relaties, of en waar iets speelt. Zo kan het zijn dat er iets niet gezien wordt, omdat het te pijnlijk is, te moeilijk. Dat heeft effect op alle leden. Essentieel is dat alles gezien wil worden en zijn plek krijgt. Dan ontstaat er ruimte, en verdwijnen de klachten.

Wanneer een ouder iets niet kan
Ook kunnen er zgn. verstrikkingen ontstaan. Een kind voelt wat een ouder niet kon voelen. In een opstelling wordt dat gezien, krijgt dat wat niet gevoeld of gezien kon worden, een plek en wordt het teruggeven aan de ouder. Het kind wordt vrij.

Je kunt een opstelling doen met personen, maar ook met poppetjes of andere voorwerpen op een tafel.

Geraakt door de methode
Sinds die eerste keer heb ik aan vele opstellingen meegedaan, heb er zelf enkele ingebracht, en heb de leergang Systemisch werken voor professionals gevolgd bij Elly te Brake. De methode blijft me fascineren, ze is een grote hulp bij coaching en bij beslissingen.

Mevrouw laat mij los en wil respect
Voor mijn vraag over imagocoaching heb ik drie mensen gevraagd representant te zijn: een voor kledingadvies, een ander voor mij, de derde voor ruimte. Wat aan het eind duidelijk werd, was dat mevrouw Kledingadvies (ze was echt een mevrouw) mij losliet, maar wel respect wilde.

Logisch: ik heb zoveel geleerd als imagocoach: van docenten, collega’s en niet te vergeten cliënten en deelnemers aan workshops. Kennis en ervaring die bij me blijven, die deel zijn van mij. Daar ben ik dankbaar voor en daarom betuig ik mevrouw Kledingadvies diep respect.

Van buiten naar binnen
Dat deze vorm van coaching stopt, voelt logisch: mijn interesse gaat steeds meer uit naar de binnenruimte, het innerlijk, de stilte.

Wat daarom blijft is coaching met voice dialogue, systemisch werk, het stijlkwadrantenspel (een mooie  manier om je kwaliteiten in beeld te brengen), en natuurlijk de stiltebijeenkomsten. Of en wat er nog meer ontstaat, ik weet het niet. Ik sta open voor wat wil ontstaan.

© 2018 Janny ter Meer
info@jannyermeer.nl

*Een representant vertegenwoordigt een lid van het systeem, of een object of een ander systeem, zoals de Kerk. Jij kiest hen, en plaatst hen in de ruimte. Daarna kijk je toe: wie staat goed, wie niet, welke gevoelens komen naar boven? De begeleider stelt vragen en doet suggesties. Of laat de beweging vanzelf ontstaat: movement of the soul.