Ik ging naar Bergen om het licht te zien. Om precies te zijn: om te zien hoe kunstenaars licht verbeelden. Kun je licht vangen? Iets zo ongrijpbaars als licht vastleggen, op doek of anderszins?
A touch of light
Op de tentoonstelling A touch of light in museum Kranenburgh is te ervaren dat het inderdaad kan. Het is meer dan zien, het is ervaren. Gelukkig staan er ronde banken zodat je kunt gaan zitten om lang naar een schilderij of foto te kijken.
Er is werk van kunstenaars die ik al ken, zoals Edgar Fernhout, Jaap Hillenius, Viviane Sassen en ook Ann Veronica Janssens, van wie ik voor het eerst werk zag op de h3h biënnale in Oosterhout. In Bergen is er een glitterkunstwerk op de vloer (zie foto) en weer een staande glasplaat met iriserende kleuren.
En er is werk van voor mij onbekende kunstenaars, zoals Caja Boogert, met indrukwekkende schilderijen van licht en sporen van schaatsen op ijs. Of de regenboogschilderijen van Jan Andriesse, heel teer, bijna geen kleur en licht te zien, maar het is er wel. Fascinerend.
Environment is us
Zoals het vaker gaat, ik ga naar een museum voor een tentoonstelling, en raak ook onder de indruk van ander werk. Dit keer van Christina Lucas, Environment is us. Een video kunstwerk met het gedicht Missing people en schitterende beelden van natuur, die bedreigd wordt door onze manier van leven. Schilderijen gemaakt van mineralen, die nu heel gewild zijn vanwege de energietransitie. Mineralen als lithium en kobalt, die ook in ons lichaam voorkomen. We willen geen fossiele brandstoffen meer, maar het is essentieel te beseffen dat de mijnbouw naar mineralen ook natuur verwoest. Lithium zit o.a. in batterijen van elektrische auto’s.
Guernica de la Ecología
Tot slot, of eigenlijk aan het begin, het grootse werk Guernica de la Ecología van Claudy Jongstra. Naar analogie van Picasso’s werk Guernica, dat de verschrikkingen van de Spaanse burgeroorlog verbeeldt, schildert eco-activist Claudy Jongstra met wol de klimaatcatastrofe.
Behoud de natuur
Alle drie de tentoonstellingen gaan over natuur, als bron van troost en verstilling, en als oproep te beseffen dat wij natuur zijn, dat we onszelf vernietigen wanneer we de natuur verwoesten.
Nog te zien tot 17 september.
© Janny ter Meer
Augustus 2023
