Iemand vroeg aan een woestijnmoeder:
“Waarom zit je de hele dag in je kluizenaarscel?”
En ze antwoordde: “Ik zit niet, ik ben op reis.”
‘Wat doen jullie dan die hele week?’ vroeg iemand me verbaasd, toen ik vertelde over de stilteretraite begin februari in het kluishuisje van Marleen van den Bergh.
Tsja, wat doen we eigenlijk die hele week, behalve stil zitten en wandelen? Vorig jaar zomer was ik er ook, met hetzelfde groepje vrouwen. Toen was het warmer, vaak droog. We waren veel buiten tussen de meditaties, de maaltijden en het wandelen door: we zaten in de zon, keken naar de koeien in de wei, namen een koud buitenbad. Deze keer zou het daar beslist te koud voor zijn. Misschien lag er wel sneeuw!
Ik ben op reis…
Nu, terug, herken ik veel in het citaat van de woestijnmoeder: ik zit niet, ik ben op reis! En daarvan moet je uitrusten… Dus dat ‘deden’ we tussendoor: uitrusten of slapen op onze slaapplek. Voor sommige vrouwen buiten in een slaaphut of caravan, voor mij binnen in huis.
Het vinden van de passende slaapplek verliep organisch: alles wat we van tevoren hadden bedacht over de plek waar we ‘wilden’ slapen, loste op. Ieder vond haar plek, soms op een heel andere locatie dan van tevoren bedacht.
…in de Stilte
Een reis in stilte, onderbroken door uitwisseling en heling van oud zeer. Na afloop ervoer ik grote dankbaarheid: dat ik deel mag uitmaken van zo’n prachtige en krachtige groep vrouwen. Dankbaar ook voor de wijze oude vrouw, de hoedster van de week, die zich niet van haar stuk liet brengen en ons telkens weer terugbracht naar de Stilte, naar ons Zelf.
Terug in Overveen vond ik de energie compact, gesloten, niet zo ruim als in Frankrijk. Het was wennen.
Telkens weer herinneren
Hier heb ik het nodig regelmatig de natuur in te gaan, letterlijk de ruimte op te zoeken, en me terug te trekken in mijn stille kamer. Zodat ik steeds opnieuw de Stilte ervaar, mijn drukke hoofd tot rust breng, mijn lichaam voel, gewoon er Zijn. Totdat het verankerd is: weten dat ik Stilte ben, altijd, tijdens rust en handelen.
© Janny ter Meer
Februari 2019