‘Jij zit altijd zo mooi stil, en zo rechtop!’ Dat zegt manlief wel eens na afloop van een stilteavond.
Rechtop zitten is inderdaad geen probleem voor mij. Ik zit het liefst op een meditatiebankje, met een vilten vachtje eronder voor de warmte. Kleermakerszit lukt me niet, maar op zo’n bankje houd ik het met gemak een uurtje vol.
Druk hoofd
Wat er daarentegen allemaal in mijn hoofd gebeurt, dat zie je niet. Een hoofd is niet doorzichtig. Anders zou je zien hoeveel gedachten, ideeën en teksten erin rondwaren. Gesprekken die ik van tevoren voer of herhaal. Had ik niet beter dit, had ik niet beter dat? Vriendinnen die ik wil bellen of appen. Nieuwsbrieven, blogs, die ik alvast schrijf.
Innerlijke stemmen
Die stemmen, ik ken ze wel. Die ene is mijn innerlijke criticus, die niet tevreden is over wat ik heb gedaan of gezegd. Het had anders gemoeten! De andere is de borrelende ideeënbron, het ene na het andere idee komt naar boven. Weer een andere is de verantwoordelijke vriendin, die vindt dat ik vaker contact moet zoeken. En zo zijn er nog wel meer…
Innerlijk stiltepunt
Ondanks dat drukke hoofd voel ik vrijwel altijd rust en ruimte in mijn onderbuik, een stille vreugde. Die is er, die kan ik voelen. Het hoofd heeft zo zijn eigen kronkels. Een druk hoofd én rust in de buik, het kan.
‘Ik ben hier’
Het hoofd wordt rustig wanneer ik in gedachten zeg: ‘ik ben hier’. Ik ben hier, en ik merk al die gedachtes, ideeën en teksten op. Ik ben hier en ik laat me er niet door meeslepen. Gebeurt dat toch, dan breng ik mezelf zacht terug naar mijn lijf: adem in, adem uit. Of ik herhaal een mantra: ik ben, ik ben, op het ritme van mijn ademhaling. Zo geef ik mijn hersenen iets te doen, dat vinden ze prettig.
Ik ben niet mijn gedachten
Wat ook helpt is me realiseren dat ik niet mijn gedachten ben. Ze komen en ze gaan. Ik kan er iets van vinden, ik kan ze gadeslaan, ik kan ze volgen, ik kan ze laten. Daardoor kom ik er losser van.
Toch een wonder…
Verwacht geen wonderen van meditatie, zei stadsdominee Tom de Haan een keer. Nee, verwacht geen wonderen. En dan, ineens, is het helemaal stil, in mijn lijf, in mijn hoofd. Toch een wonder.
In het moment
Meditatie is oefening, een praktijk, een gewoonte. Meditatie helpt me te gronden, in het moment te zijn, mijn geest tot rust te brengen: ‘ik ben hier’. Daarom zit ik vrijwel elke ochtend een halfuur op mijn bankje, en maak ik contact met het innerlijk rustpunt. Gedurende de dag houd ik regelmatig even stil: ‘ik ben hier’. Weldadig.
Samen-zijn in stilte
Alleen in stilte zitten vraagt commitment. Samen-zijn is stilte ondersteunt dat. Daarom houd ik elke maand een stilteavond in onze huiskamer in Overveen. Je bent van harte welkom.
En daarom ben ik begeleider van de stiltemeditatie in de doopsgezinde kerk, elke woensdagochtend van 9.00 tot 9.25 uur. Zie: www.stadskloosterhaarlem.nl/stiltemeditatie-woensdag
© Janny ter Meer
Februari 2020
info@jannytermeer.nl.
