Het pad ontvouwt zich tijdens het lopen

Ik loop in het donkere Middenduin, een gebied dat ik goed ken, met een groep mensen achter me.* Het is donker, maar niet pikkedonker, eerder donkergrijs. Toch kan ik het pad niet goed onderscheiden: donkere bladeren bedekken het zand. Boven me raken de boomkruinen elkaar bijna. Loop ik eigenlijk wel goed? Het pad kronkelt en draait, ik zou toch bijna bij de splitsing moeten zijn? Loop ik in een rondje?

Ik concentreer me op het stukje pad dat ik kan onderscheiden. Rustig loop ik door, in het vertrouwen dat ik goed loop, dat ik straks herken waar ik ben. Na een tijdje kom ik aan bij de splitsing, ik sla rechtsaf, het zandpad is hier breder, in de verte zie ik de lichten van Zandvoort en Bloemendaal aan Zee.

De zin ‘het pad ontvouwt zich tijdens het lopen’ komt in me op. Zo is het in ons leven, maar we hebben het vaak niet door. We maken plannen, stellen een doel, weten waar we heen willen, en dan loopt het toch anders. We raken in verwarring, wat nu?

Of we weten helemaal niet wat we willen, hebben geen doel, zijn van slag door een ingrijpende gebeurtenis, ziekte, een ongeval. Wat nu?

Vorig jaar, toen ik besloot te stoppen met kleur-, stijl- en imagocoaching, kwam die vraag ook in me op: wat nu? Met pensioen, net zoals mijn echtgenoot? Nee, dat voelde niet kloppend. Wat dan? Ik werd er somber van.

Net zoals bij de wandeling in Middenduin bleef ik echter lopen cq leven en langzaam groeide het vertrouwen dat het pad zich wel zal ontvouwen. De zwaarte verdween, ik werd nieuwsgierig: waar leidt het pad me naartoe?

Deze zomer wordt het duidelijk: stilte is mijn thema. Stilte in het dagelijks leven, als rustpunt, als oplaadpunt, als manier om de innerlijke stilte te ervaren. Om de innerlijke vreugde te voelen, te bevestigen, telkens weer.

Hoe dit thema zich verder ontwikkelt, zal wel duidelijk worden. In ieder geval passen de maandelijkse stilteavonden, de stilteochtenden tussen kerst en oud-en-nieuw, en bezinningscoaching erin. Ik ben nieuwsgierig wat er verder ontstaat. Dat op mijn weg ook mijn liefde voor kleding weer vorm krijgt, zou zomaar kunnen…

*Middenduin is na zonsondergang niet toegankelijk. Voor de stiltewandeling tijdens de Nacht van de nacht kreeg ik toestemming van de boswachter van Staatsbosbeheer.

©  Janny ter Meer
Oktober 2019
info@jannytermeer.nl