Vorige week overkwam het me weer: ik was stil in het gezelschap, onder de indruk van de joie de vivre van de andere aanwezigen, van hun kennis over bloemen en planten en koken, van het schijnbare gemak waarmee ze over koetjes en kalfjes praatten.

Naderhand bedacht ik me wat ik allemaal had willen zeggen. En ik gaf mezelf inwendig op m’n kop omdat ik me niet meer had laten horen. Het was tenslotte mooi weer, het gezelschap was goed en het eten smaakte lekker. Wat was er aan de hand?

Een verlegen meisje
Niet veel, het was gewoon mijn verlegenheid, of mijn introversie die de kop op stak. Vertrouwd gezelschap, als sinds mijn jeugd. Ik was een verlegen meisje, zoals dat heet. In mijn puberteit werd dat er niet beter op: ik was lang. Ik stak een kop boven de andere meisjes (en de meeste jongens) uit, en dat vond ik niet leuk. Met de jongens kon ik goed praten, maar flirten of uitgaan? Nee, dat was voor de andere meisjes.

Introversie een kwaliteit?
Ik heb die introversie van mij lange tijd niet als een kwaliteit gezien. ‘De brutalen hebben de halve wereld,’ werd er vroeger gezegd, en daar hoorde ik duidelijk niet bij. Dat de andere helft overblijft voor de bedeesden, had ik toen niet zo door..

Kleding als bescherming
Een tijdje heb ik geprobeerd mijn verlegenheid te maskeren met mijn kleding. Ik droeg zwart gecombineerd met felle kleuren en opvallende sieraden. Dat trok de aandacht, maar het schiep ook afstand, zie ik nu. Ook was ik actief in ondernemingsraad en vrijwilligersorganisaties. Door zoveel te doen wilde ik laten zien wat ik allemaal wist en kon. Ik verlegen? Welnee, ik was een doener.

Onbewuste kwaliteiten
De kentering in mijn waardering voor introversie is in gang gezet door trainingen en workshops, zoals zijnsoriëntatie, systemisch werk, droomworkshops, en door  mijn opleiding tot (integraal) image consultant. Door die trainingen leerde ik zien welke patronen ik had ontwikkeld in de loop der jaren, welke (soms onbewuste) opvattingen ik had over mezelf, en kreeg ik zicht op eigenschappen die voor mij zo vanzelfsprekend zijn dat ik niet doorhad dat het kwaliteiten waren, zoals zonder oordeel naar iemand luisteren.

Zelfkennis krijgt vorm
Mijn zelfkennis werd versterkt en kreeg vorm door de masteropleiding tot integraal image consultant bij Eva Hollander. Bij Eva heb ik geleerd hoe ik mijn kwaliteiten, die zo uiteenlopend zijn, kan vertalen naar kleding. Want ik ben zowel introvert en stil (op de achtergrond) als krachtig en stellig (op de voorgrond), en vrouwelijk (voorgrond en achtergrond). De ene keer benadruk ik meer mijn stille kant, de andere keer meer de doortastende kant.  Wanneer mijn uiterlijk (kleding) klopt met mijn innerlijk, mijn persoonlijkheid, voel ik me op mijn gemak met wie ik ben, inclusief mijn introversie.

Herkenbaar?
Hoe is dat bij jou? Kun je goed luisteren en geconcentreerd aan één project werken? Zeg je pas iets wanneer je ook echt iets te zeggen hebt?  Heb je het nodig alleen te zijn om jezelf weer op te laden? Dan is de kans groot dat je eerder introvert bent dan extravert. Geen probleem, juist een kwaliteit, zoals Susan Cain stelt in haar boek Stil, over de kracht van introvert zijn in een wereld die niet ophoudt met kletsen.  Ook Marti Olsen Laney vind introversie een kwaliteit, zoals te lezen valt in de boeken Het introverte type. Een stille kracht en Introvert door het leven. Hoe je kunt groeien in een extraverte wereld.

Durf je te laten zien
In onze drukke maatschappij, met heel veel impulsen, indrukken, drukte, lawaai, kunnen introverte mensen een tegenwicht bieden door hun stilte, hun neiging tot reflectie en hun bereidheid te luisteren. Dus, wees niet bescheiden, maar laat je – op jouw manier – zien! Hoe kleding je daarbij kan helpen, lees je in het verhaal van Mirjam Broerse: zichtbaar op de achtergrond. Mirjam deed een consult Binnenstebuiten.

(c) Janny ter Meer
023 – 5272084 / info@jannytermeer.nl