‘Wat moet ik doe-oen-doen?’ vroeg ik als jong meisje aan mijn moeder, wanneer ik me verveelde. ‘Op je kop gaan staan en dubbeltjes drieten,’ was haar antwoord. Huh?

Altijd bezig
Zij zelf verveelde zich nooit. Oudste uit een groot gezin moest ze al jong aan het werk. Ze trouwde een man die boer werd, samen hadden ze een boerderij in de nieuwe polder, ze kregen zeven kinderen, dus er was altijd wat te doen. ’s Avonds zat ze sokken te stoppen of te breien. ‘Een vrouwenhand en een paardentand staan nooit stil.’

Met zo’n bezige moeder is het niet zo raar dat ik het lang lastig heb gevonden niks te doen, stil te zitten en niks omhanden te hebben. Het kost me nog steeds moeite, vooral in stille perioden met weinig cliënten, zoals nu. Wat moet ik doe-oen-oen? …

Toestemming om niks te doen
Op de stilteavonden is het anders. Dan vind ik het fijn stil te zijn. Ik geef mezelf toestemming stil te zitten. ’s Ochtends, voor het ontbijt, kost het me evenmin moeite twintig minuten stil te zijn en niks te doen. Wandelen in Middenduin en lang stil zitten bij het uitkijkmeertje van de wisenten: geen probleem. Zomaar overdag, in ‘werktijd’, is een ander verhaal. Terwijl het zo goed is niks te doen.

Uit verveling ontstaat creativiteit
In haar boek Stil de tijd verkent Joke Hermsen het belang van rust, verveling, aandacht en wachten. Voor haar zijn deze essentieel om creatief te kunnen zijn. Pico Iyer haalt in zijn boekje De kunst van stilte Blaise Pascal aan, die stelt dat al het menselijk ongeluk voortkomt uit één simpel feit: ‘dat ze niet rustig in hun huiskamer kunnen zitten’. 

Rustig zitten
Rustig in onze huiskamer zitten, dat gaan we weer doen op vrijdag 31 maart. Je bent van harte welkom erbij te zijn. Inloop vanaf 19.45 uur, aanvang 20.00 uur. We zijn een uur stil, na een halfuur klinkt het wekkertje en kun je even je benen strekken. Na afloop is er thee, die we in stilte opdrinken.

De avond is gratis. Opgave: info@jannytermeer.nl